Burning Man-tempel wordt dit jaar reusachtige woestijnbloem

Een festival als architectuurnieuws? Ja, dat kan. Het kunstfestival Burning Man in Black Rock City, Nevada, staat bekend om zijn traditionele verbranding van de iconische houten structuur die bekend staat als de ‘Man’. Maar sinds 2000 heeft het festival ook een tempel die eveneens jaarlijks wordt gebouwd en verbrand. En die een even essentiële, zo niet belangrijkere ervaring biedt aan de deelnemers. Het ontwerpen en bouwen van die tempel wordt sindsdien toevertrouwd aan topontwerpers. En is een hele eer.

Terwijl de Man het triomfantelijke hart is van het festival is de Tempel de stille, gemeenschappelijke ziel. De hele festivalweek door zullen mensen de pelgrimstocht naar de tempel maken om woorden en voorwerpen aan zijn structuur toe te vertrouwen. Het meest voorkomende gevoel is dat van het verlies van een geliefde, maar er is ook een breed scala aan andere gevoelens - zoals vreugde, hoop, woede, empathie, spijt, vastberadenheid en veerkracht. Het proces van toevertrouwen en uiteindelijk verbranden werkt voor vele louterend en bevrijdend.

Reusachtige woestijnbloem

Dit jaar worden Burning Man-gangers getrakteerd op een reusachtige woestijnbloem. Het geesteskind van kunstenaar Ela Madej en ontwerper Reed Finlay wordt een ruimte voor gemeenschappelijke genezing, een plek om verdriet te verwerken en opnieuw in contact te komen met emoties.

De door Oost-Europa beïnvloede kap van de tempel, een overvloed aan bloemen en - volgens de kunstenaars - haar ‘warme vrouwelijke energie’ zijn bedoeld om gevoelens van acceptatie, bescherming en moederliefde op te wekken.

Het torenhoge middelpunt van de structuur is het Rozenaltaar, een gloeiende kamer versierd met honderden bloemen gemaakt door collega-kunstenaars.

Burning Man spirituele tempel wordt woestijnbloem

De aangrenzende hartkamer is de belangrijkste ontmoetingsruimte van de tempel. De dakramen zijn versierd met bloemmotieven die meditaties, koren, het BRC Filharmonisch Orkest en andere evenementen in de schaduw stellen. Er zijn ingebouwde stoelen om alles in zich op te nemen.

Rondom de hartkamer ligt de buitenste ring, een ruimte voor bezinning, loopmeditatie en kennismaking met de verhalen en achtergronden van medefestivalgangers. Er is ook een hoekje voor stille bezinning.

s Nachts wordt de tempel een baken midden in de woestijn.

Een team van bouwers zal samenwerken met Madej en Finlay om het bouwwerk tot leven te brengen. Het evenement loopt van 27 augustus tot en met 4 september.