Ypermuseum

Bewogen geschiedenis

De Lakenhallen werd vanaf midden 13e-eeuw vleugel per vleugel opgebouwd, met als laatste het ‘Stedehuus’. Het kende toen een grote eenheid in gotische architectuur. Een brand in het ‘Stedehuus’ in de late 15e-eeuw bracht hier echter verandering in, want de vleugel werd heropgebouwd in renaissancestijl.

Tijdens WOI werden de Lakenhallen meermaals getroffen door Duitse luchtaanvallen en werd het gereduceerd tot een ruïne. Na de oorlog nam de stad dan ook initiatief om hun geliefd erfgoed herop te bouwen en het in een gotisch jasje te steken. Letterlijk dan, want in essentie werd de vleugel herbouwd met behulp van hedendaagse constructietechnieken: een gewapend betonskelet, dakspant incluis.

Respect voor aanwezige erfgoedwaarden

In 2014 was het de wens van de stad Ieper om de ‘Stedehuus’-vleugel te herbestemmen tot stadsmuseum. Dankzij zijn inplanting, grootte en historiek was dit immers de gedroomde locatie voor een dergelijk programma.

Callebaut Architecten begeleidde FVWW architecten in hun ontwerpproces om, met behulp van reversibele ingrepen en respect voor de aanwezige erfgoedwaarden en het gebouw, het gewenste programma te realiseren.

De nieuwe ingrepen die nodig waren voor de herbestemming tot stadsmuseum gebeurden hoofdzakelijk intern.

Door het incorporeren van twee genereuze trapzalen in witgeel metselwerk, werden verschillende circulatiepatronen mogelijk en werden nieuwe zichten en belevingen in en van het gebouw gecreëerd. Precies uitgesneden zichtvensters sturen de blik van de bezoeker en geven oriëntatie tijdens de museale beleving.

Evenementen- en educatieruimtes werden op maaiveldniveau georganiseerd en dialogeren nu met de openbare ruimte en de opgewaardeerde binnenkoer. Waardoor het Ypermuseum meteen nauw verbonden is met de Stad.

Eerlijkheid van materialen

De eerlijkheid van materiaalgebruik is een belangrijke component in het ontwerp: de betonnen constructies, verhuld door verlaagde plafonds en wandbekledingen, werden een volwaardig kenmerk van het gebouw. De bestaande gewapende betonnen constructies - ribbenplafonds en kolommen – werden gerenoveerd, evenals de betonnen dakspanten en invulcassettes van het dak.

Het thermisch comfort van het gebouw werd verbeterd. Het dak werd geïsoleerd door middel van een sarkingsysteem. De natuurleien dakbedekking werd daarbij vernieuwd, de dakkapellen gerestaureerd en geïsoleerd aan de binnenzijde. Aan de glas-in-loodramen werden stalen achterzetramen toegevoegd.