LifeCycles Festival: hoe ziet de stad van de toekomst er best uit?

Verkleumd tot op het bod, maar vol inspiratie. Zo verliet ik samen met de andere aanwezigen eind september de (onverwarmde) iconische Vynckier-site van in Gent. Daar had zonet het driedaagse ‘Lifecycles festival’ plaatsgevonden. Het event gaf een forum aan meer dan 40 sprekers uit de architectuur-, stedenbouw, academische en vastgoedwereld om de vele aanwezigen te inspireren met tal van innovatieve en out-of-the-boxideeën over de toekomst en kwaliteit van onze steden, architectuur en omgeving.

Van circulair bouwen tot smart cities, technologie in het ontwerp- en bouwproces tot betaalbaar wonen, nieuwe mobiliteit, toekomst van energie, biodiversiteit, duurzame stadsontwikkeling en nog veel meer.… Deze en meer thema’s werden door de sprekers vanuit verschillende invalshoeken benaderd.

OMA, Carlo Ratti, BIG, Ferrier Marchetti, Arup, Shigeru Ban, Henning Larsen, Coldefy… maar ook 51N4E, Robbrecht en Daem, Bogdan & Van Broeck, Julien De Smedt, sogent, BC Materials … Het aantal gerenommeerde sprekers volgde elkaar in een razend tempo op. Constant waren twee podia bezet en leek het credo ‘kiezen is verliezen’ constant van toepassing. Zoveel toonaangevende sprekers op één moment op één locatie was ongezien.

Organisator Reggy Van den Branden: “Het eerste LifeCycles programma werd opgebouwd rond zes onderwerpen: de levenscyclussen van een stad, architectuur, bouw, omgeving, technologie en maatschappij.”

Architecten tackelen bij elk project een deelprobleem, maar lossen ten gronde niets op

“Elk van die onderwerpen is vandaag heel sterk onderhevig aan verandering en innovatie. Bovendien zijn ze onlosmakelijk met elkaar verweven. Grote trends zoals urbanisatie bepalen niet alleen de functie en invulling van onze steden, maar ook de noden en vorm van onze gebouwen. Tegelijkertijd staan we voor grote uitdagingen op vlak van mobiliteit en duurzaamheid, leven we in een steeds meer geconnecteerde en data-gedreven maatschappij, evolueren we naar ‘smart cities’ en richt de bouwsector zich steeds meer op modulair, circulair en 3D-geprint – maar ook betaalbaar – bouwen.”

“Tegelijkertijd blijft de bouw een vooral erg traditionele sector. Net dat wilden we met dit festival doorbreken. Bruisende, innovatieve ideeën zijn er in overvloed. Aan ons om ze wereldkundig te maken én een eerste stap te zetten in de realisatie van de stad van de toekomst!”

Arne Quinze

Enkele highlights …

Arne Quinze – kunstenaar

Arne trok als kind naar Brussel. In zijn fantasie dacht hij terecht te komen in een kleurrijk en divers Star Wars universum. Maar niets was minder waar. Het werden vier grijze muren waar zijn ouders hem angstvallig beschermden van alle mogelijke gevaar: auto’s, onveilige buurten ... Toen hij later verhuisde naar het ‘groene’ Sint-Martens-Latem merkte hij dat de vier grijze appartementsmuren enkel waren vervangen door vier groene muren. Hagen die opnieuw beschermden, afschermden, beknotten. Arne verwijderde ze, koos voor een weelderig biodivers groene inrichting die uitnodigt. Doet leven. Zijn betoog? Breng groen in de stad. Niet als een groen sausje, maar als een overweldigend aanwezig basiselement.

Block ontwikkelde een 3D-vloerplaat waardoor je gebouwen kan plaatsen met 70 % minder beton én 90 % minder staal

Philippe Block – ETH Zurich/ Block

Beton is ‘the most evil thing on the planet’. Daar is iedereen het blijkbaar over eens. Hij niet, enkel over de manier waarop we het nu gebruiken. Block ontwikkelde een 3D-vloerplaat waardoor je gebouwen kan plaatsen met 70 % minder beton én 90 % minder staal. De plaat werd ontwikkeld op basis van geometrische technieken die vroeger iedere bouwmeester beheerste, maar die nu door architecten niet meer gekend zijn. De vloerplaat zou binnenkort op de markt komen, de inzichten zijn open source, gratis beschikbaar.

Martha Thorne

Martha Thorne – IE School of A&

Supersnelle verstedelijking, bevolkingsaangroei, klimaatsverandering, migratie, technologische versnelling, ongelijkheid ... Een stad is als een bol wol die hopeloos in de knoop zit. Architecten tackelen bij elk project een deelprobleem, maar lossen ten gronde niets op. We werken in silo’s. Iedereen heeft zijn idee, bouwt daarmee een steen. Die niet past op de volgende. We moeten redeneren als een geheel. ‘Doing things better’ moet ‘doing better things’ worden. En dat vereist een mentaliteitswijziging. We hebben 8 jaar tijd om dit te doen. Niet meer. Dus moeten we nu onze scholing, onze manier van werken grondig aanpassen. Waar zitten de architecten in het Europees Parlement? In de wetgeving? De beleidsmakers? We moeten stoppen met designarchitecten te zijn, te ‘wegen’ op de besluitvorming. We moeten die zelf maken.

Lees meer over

Stedenbouw Architectuur Duurzaamheid

Interessant? Deel het artikel in jouw netwerk.