Nieuw wetgevend kader voor gezonde binnenlucht in gesloten publieke plaatsen

Ministers van Volksgezondheid Vandenbroucke en van Justitie Van Quickenborne zetten via een wetgevend initiatief in op het verbeteren van de binnenluchtkwaliteit in alle gesloten, publiek toegankelijke ruimtes. De federale wet wordt verwacht eind dit jaar. Eerst worden de algemene principes vastgelegd, deze worden nadien uitgewerkt in Koninklijke besluiten en richtlijnen. Een overzicht van de bouwstenen …

Dit artikel maakt deel uit van de Ronde Tafel Ventilatie in Schoolgebouwen

1. De norm, het plaatsen van een luchtkwaliteitsmeter, de risicoanalyse en het actieplan

Omdat de CO2-concentratie een goede indicator is voor de luchtkwaliteit van een binnenruimte worden luchtkwaliteitsnormen naar voren geschoven die, naargelang het soort infrastructuur, richtinggevend zijn en dus niet verplicht. De aanwezigheid van een luchtkwaliteitsmeter, die de CO2-concentratie meet in elke voor het publiek toegankelijke ruimte, wordt wel verplicht.

Aan elke uitbater van een publieke ruimte zal ook gevraagd worden om een risicoanalyse uit te voeren. Indien op basis van de risicoanalyse blijkt dat de binnenluchtkwaliteit niet gegarandeerd kan worden, dan wordt aan de uitbater gevraagd om een actieplan te ontwikkelen, dat inzet op natuurlijke of mechanische ventilatie of gebruik maakt van luchtzuivering.

De luchtkwaliteitsmeter, de risicoanalyse en het actieplan moeten 12 maanden na de inwerkingtreding van de wet aanwezig zijn in alle eet- en drankgelegenheden van de horecasector, de discotheken en dancings, de gebouwen van de sportsector en de gebouwen van de cultuur- en evenementensector met inbegrip van de bioscopen. Voor alle andere sectoren zal later een haalbare tijdslijn bepaald worden.

2. De introductie van een label voor binnenluchtkwaliteit

Met het label voor binnenluchtkwaliteit kunnen uitbaters van een publieke ruimte de consument of bezoeker informeren over de kwaliteit van de binnenlucht. Het label zal uitgereikt worden door een certifceerder. De labels van alle publieke ruimtes worden samengebracht in een nieuwe databank zodat de overheid de toestand van de binnenluchtkwaliteit kan opvolgen en, bij een volgende pandemie, gerichte maatregelen kan nemen.

De labelling en certificering zullen gefaseerd ingevoerd worden bij Koninklijk Besluit. Bij de start zijn de certificering en labelling vrijwillig. Vanaf 1 januari 2025 worden ze verplicht. Uitbaters en organisaties dienen op dat moment een aanvraag tot certificatie en label ingediend te hebben. De verplichting zal aanvankelijk enkel gelden voor de sectoren die opgenomen zijn in het Koninklijk Besluit. Voor de andere sectoren zal een haalbare tijdslijn uitgetekend worden.

3. Een nieuw kennisplatform voor binnenluchtkwaliteit

Het wetgevend kader voorziet eveneens de oprichting van een platform voor binnenluchtkwaliteit. De opdrachten van dit platform zijn: de kennis over verbeteren, data en nieuwe wetenschappelijke inzichten samenbrengen en delen, voorstellen formuleren voor een toekomstgerichte en wetenschappelijk onderbouwde beleidsagenda op Belgisch en Europees niveau, de implementatie van het beleid op het terrein ondersteunen en de bewustmaking bij professionals vergroten.

Wat betekent de nieuwe wetgeving voor scholen?

Wat de regelgeving voor het onderwijs betekent is uiteraard nog afwachten. Wat zeker is dat de nadruk op een goede binnenluchtkwaliteit zal zorgen voor een betere bewustwording bij zowel bouwprofessionals als bij het breder publiek. Laat ons duimen dat ook effectief zal resulteren in beter gerichte investeringen in ventilatietechnieken.